?? من دو تا الاغ دارم اما دو تا اتومبیل ندارم
معلمان گرامی فعلا زیر خط فقر بمانید چون رتبه‌بندیِ معلمان بار مالی دارد
??? مزبان حبیبی

بسیاری از نمایندگان مجلس و اعضای هیئت دولت، تا زمانی به شعارهای زیبایشان پای‌بند هستند که منافع خودشان در خطر نباشد، آنها قشنگ حرف می‌زنند اما در مقام عمل هرگز بر اساس آن‌چه می‌گویند، رفتار نمی‌کنند.

می‌گویند ملا نصرالدین کمونیست شده‌بود، از او پرسیدند: ملا می‌دانی کمونیسم یعنی‌چه؟
گفت: می‌دانم.

گفتند: می‌دانی اگر دو تا اتومبیل داشته‌باشی و یکی دیگر اتومبیل نداشته‌باشد، ناچار خواهی‌بود یکی از آن دو را به او بدهی!؟
گفت: بله کاملاً حاضرم همین حالا،

گفتند: می‌دانی اگر دو تا الاغ داشته‌باشی باید یکی از آنها را بدهی به کسی که الاغ ندارد!؟
گفت: با این مخالفم! این کار را نمی‌توانم انجام دهم،
گفتند: چرا این‌که همان منطق است و همان نتیجه؟

گفت: نه این همان نیست چون من الان دو تا الاغ دارم ولی دو تا اتومبیل ندارم!

با توجه به بودجه 82 هزار میلیارد تومانی وزارت آموزش‌وپرورش برای حقوق در سال جاری و تقسیم بوجه بر تعداد حدود 900 هزار پرسنل، حقوق معلمان قبل از کسورات ماهانه حدود 7,592,000 تومان و پس از کسورات قانونی، حقوق دریافتی معلمان در ماه تقریبا 5,694,000 تومان خواهد بود که بخشی از این دریافتی بابت وام و عضویت در صندوق های مالی کسر خواهد و عملا میانگین حقوق معلمان بسیار کمتر از پنج میلیون تومان است.

شوربختانه باید گفت، تعداد بسیاری از همکاران جوان فرهنگی، دریافتی ماهیانه‌ای کمتر از سه میلیون تومان دارند که برای نظامی با پسوند اسلامی باعث شرم و خجالت است.

بودجه 58 هزار میلیارد تومانی وزارت علوم و تعداد 80,731 پرسنل شاغل در وزارت علوم در سال 1400 را در نظر بگیرید که تعداد 26,119 از آنها هیئت علمی هستند از تقسیم بودجه بر تعداد کل پرسنل، به میانگین حقوق ماهانه پرسنل وزارت علوم 59,869,609 تومان است.

حالا استدلال هیئت رئیسه مجلس را با دقت ببینید، همسان‌سازی حقوق 59 میلیون تومانیِ هیئت علمیِ وزارت علوم با علوم پزشکی به قصد تامین معیشت آنها، برای اجرا بار مالی ندارد اما اجرای رتبه‌بندی معلمان برای تامین معیشت معلمان با 5 میلیون تومان حقوق ماهانه، بار مالی دارد و اعلام وصول نمی‌شود.

اگر برای افزایش حقوق معلمان و سایر کارمندان بودجه‌ای وجود ندارد پس برای هیچ‌کسی نباید وجود داشته‌باشد و اگر برای دیگران بودجه‌ای وجود داشته پس باید برای معلمان هم تامین شود. از نظر برخی نمایندگان و هیئت رئیسه مجلس، استدلال این دو یکی نیست، چون آنها هیئت علمی هستند اما معلم نیستند.

این استدلال هیئت رئیسه مجلس و برخی نمایندگان که خودشان حقوق هیئت علمی دریافت می‌کنند، دقیقا همانند استدلال ملانصرالدین است. آنها الان هیئت علمی هستند ولی معلم نیستند.

مزبان حبیبی
نهم شهریور هزاروچهارصد

حدود هشتاد سال پیش که در اکثر شهرهای ایران  مردم برای تردد و حمل ونقل از خر و قاطر استفاده میکردند ، در شهرشوشتر هم یک خرکچی ( صاحبان چهارپایان باربر ) مشهوری به نام موسی زندگی میکرد که اموراتش از راه باربری با خر وقاطر میگذشت .
طبیعتا همیشه  خرها با بارشان در جلو بودتد و موسی از پشت سر،با آوای  هش ...و هین ... آنها را هدایت میکرد و در کوچه پس کوچه های شوشتر معروف به "چپیله"  میروندشان ! ..
موسی خرکچی  به خاطر برخورد گرم و سر و زباندارای  دربین مردم شوشتر ،مشهورتر و مقبولتر از دیگر جماعت خرکچی بود .اما روزگار بر مراد خرکچی ها نچرخید و با ظهور  ماشین و ورود وانت و کامیون  به شهرها وشهرستانها ، به مرور بازار این قشر زحمتکش  هم کساد شد تاجایی که بتدریج  کمتر معبر وکوچه ای  از شهرستانها شاهد مردان خرکچی با قافله ی خرها و قاطرهایشان میشد .موسی و همکارانش هم با گذشت ایام از ذهن کوچه ها پاک شدند و تنها عده ای کمی از بازاریان و کاسبهای پابه سن گذاشته او را در خاطر داشتند .
...چندسال بعد تعدادی از دوستان کاسبکار و دکاندار شوشتری به قصد خرید و فروش جنس و کالا راهی دزفول میشوند . سر ظهر میشود و مسافران خسته بعد از اتمام کارشون ، برای استراحت و همچنین ادای نماز ظهر راهی بقعه ی امام زاده سبز قبا در مرکز شهر میشوند.. همزمان با اذان ظهر  جماعت نمازگزار ، در کنار هم منتظر ورود امام جماعت مینشینند .آخوند عمامه سفیدی ،با یک  قبضه ریش جوگندمی آراسته  و سر برافراشته و وقار تمام ، وارد میشود و همزمان با سلام آقا ..سلام آشیخ...نماز گزاران ، با اشاره سر و ازجایگاه عاقل اتدر سفیه ، پاسخ سلام ها را میگوید و میرود جلوی صف و قامت میبندد .  ...

اما چشم مسافران شوشتری که به چهره ی امام جماعت می افتد ، به ناگه متوجه شباهت وصف ناشدنی آشیخ با موسی خرکچی کذایی می افتند ! وهنگامی که صدای شیخ به تکبیر برمیخیزد ، شکی در شوشتری ها نمی ماند که این آشیخ ، همان موسی خرکچی شوشتری است که سالها با صدای هش و هین و.. خودش خرها را در کوچه های تنگ شوشتر به اینسو وآنسو می برد ! .. به هرحال دل میگذارند و نماز را پشت سر آشیخ اقامه میکنند ! بین دو نیمه هم ، امام جماعت از منبرکی  بالا میرود و با دم گرم خویش ، مومنین را به رعایت تقوا و مکارم احلاق توصیه کرده و از آتش جهنم میترساند و وعده ی بهشت میدهد .!
پس از نماز ،هنگامی که جماعت نماز گزار،تقبل الله تقبل الله گویان  یکی یکی صحن امامزاده را ترک میگویند و خلوتی پیدا میشود، مسافران شوشتری به نزد آشیخ قلابی میروند و پس از سلام و حال و احوال ، میپرسند : آموسی خرکچی ! شما کجا دزفول کجا و این شکل و شمایل کجا ؟  شما کجا و امامت جماعت کجا ؟  .. آشیخ موسی که میبیند انکار و رد  فایده ایی ندارد ، با خنده و شیطنت ، رو به جمع همشهریان قدیم خود میکند و به آرامی میگوید : به خاطر خدمتهایی که خودم و خرهام به شما کردیم ،صداشو در نیارید ونون منو نبرید  ! شما دیدید که ما خرکچی ها از نون خوردن افتاده بودیم و منهم  چاره ایی نداشتم که هر طور شده به فکر امرار معاش خود وعیالم باشم . چکار میتوانستم بکنم ؟
شغل جدید من  نه سوادی میخواهد نه فن و حرفه ایی میطلبد و نه زوربازو ، یکدست عمامه و عبا و قبا و نعلین است ، دم گرم و صدای خوش هم دارم ، حرف مفت هم زیاد بلدم بزنم !
همشهریان شیخ با خنده و شوخی میپرسند : خداوکیلی سود کدومش بیشتره و فرقشون چیه ؟ .. شیخ حیله گر  با پوزخندی میگوید : این که سود و مزایاش  خیلی بیشتره ! اما فرقش اینه که اون موقع من پشت سر خرا می ایستادم ، اما حالا ........ پشت سر من می ایستند !!.....??????????